Λευτέρης Παπαδόπουλος
ΤΑΒΛΙ ΠΡΟΣΩΠΑ
Τον Λευτέρη Παπαδόπουλο σαν στιχουργό τον ξέρουμε όλοι. Όλοι έχουμε τραγουδήσει τις χαρές μας, τις λύπες μας, τους έρωτες μας με τα τραγούδια του. Το ότι αγαπάει το τάβλι το ξέρουμε κι αυτό, γιατί το αναφέρει συχνά στις συνεντέυξεις του, στα κείμενα του, αλλά το λένε και οι πολυάριθμοι φίλοι του. Διάλεξα να σας παραθέσω αποσπάσματα από μια συνέντευξή του για να μοιραστούμε την αγάπη του για το τάβλι.
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
«Έχω δίπλωμα ταβλιού από το Πανεπιστήμιο της... Τεχεράνης»
Το τάβλι, όταν παίζεται χωρίς λεφτά, είναι ένα από τα ωραιότερα
παιχνίδια του κόσμου. Είναι ένα παιχνίδι για σοφούς ανατολίτες
που θέλουν να κομματιάσουν τον χρόνο ο οποίος βαδίζει αργά και
νωχελικά. Ιδίως τα απογεύματα του καλοκαιριού. Γι' αυτό, επειδή
το παιχνίδι είναι ανατολίτικο, ακούς μερικούς ταβλαδόρους να
επαίρονται ότι έχουν πάρει δίπλωμα ταβλιού από το Πανεπιστήμιο
της Τεχεράνης. Μερικοί μάλιστα έχουν τυπώσει και τέτοια διπλώματα
και τα έχουν καδράρει για να τα βλέπουν οι αντίπαλοί τους και
να πτοούνται. Ένα τέτοιο δίπλωμα έχω κι εγώ. Μου το πρόσφερε
ο δήμαρχος Βάμου, Γιάννης Χατζηδάκης, ως πρύτανης.
Στην Ελλάδα παίζουμε μόνο τρία παιχνίδια στο τάβλι. Τις πόρτες, το πλακωτό και το φεύγα. Μερικοί παίζουν και ένα τέταρτο παιχνίδι που εγώ δεν το ξέρω. Εμένα, από τα τρία αυτά παιχνίδια μου αρέσει περισσότερο το πλακωτό. Οι πόρτες άρεσαν πολύ στη μακαρίτισσα τη Μελίνα η οποία έπαιζε ατελείωτες ώρες με τον Ντασσέν. Συχνά δίναμε μάχες ατελείωτες στο σπίτι της οδού Αναγνωστοπούλου, η Μελίνα, ο Ντασσέν, ο Σπύρος Μερκούρης - που ερχόταν ειδικά από το Λονδίνο - και ο Κωνσταντίνος Αλαβάνος.
Το τάβλι είναι ένα παιχνίδι που στηρίζεται κατά 95% στο ζάρι. Αν έχεις καλό ζάρι και παίζεις στοιχειωδώς καλά δεν μπορεί παρά να κερδίσεις. Αν ρίξει, ας πούμε, στο πλακωτό, ο ένας παίκτης 5Χ2 και εσύ στην πρώτη ζαριά ρίξεις εξάρες, τού 'πιασες αμέσως ένα πούλι στην περιοχή του και πας για να κερδίσεις το παιχνίδι διπλό. Στις πόρτες, αν ρίξεις άσους και 3Χ1 στις πρώτες σου ζαριές, έχεις ένα πολύ μεγάλο πλεονέκτημα. Στο φεύγα, αν ρίξεις μεγάλες ζαριές και ο άλλος μικρές, κινδυνεύει ο αντίπαλός σου να μην μπει στην περιοχή σου και να χάσει το ματς διπλό.
Για το τέταρτο παιχνίδι, το Γκιουλ ή εβραίικο, ξέρω ελάχιστα πράγματα. Μπορώ να σε παραπέμψω στην κόρη μου που είναι αστέρι.
Τον χειμώνα δεν παίζω πολύ τάβλι. Μερικές φορές και καθόλου. Έχω την εφημερίδα και τα διάφορα γραψίματά μου. Το καλοκαίρι όμως του αλλάζω τα φώτα. Πέρσι, ας πούμε, στη Λήμνο, έπαιξα με τον Σκανδαλίδη πάρα πολλές παρτίδες και πρέπει να πω ότι ο Κώστας είναι δεινός ταβλαντάς. Στις πόρτες ο Ντασσέν έπαιζε με λεφτά. Και η Μελίνα και ο συγχωρεμένος ο Τζο Ντασσέν. Παίζανε το λεγόμενο «βίδο». Δηλαδή, στην πορεία του παιχνιδιού, αν κρίνεις ότι βρίσκεσαι σε πλεονεκτικότερη θέση από τον αντίπαλο, διπλασιάζεις τη λεγόμενη «μίζα» και ο αντίπαλος ή τη δέχεται ή πάει πάσο και χάνει την αρχική μίζα. Όπως αντιλαμβάνεστε, με τα συνεχή μιζαρίσματα το ποσόν μπορεί να φτάσει σε ύψη αστρονομικά, γιατί ακολουθεί μια γεωμετρική πρόοδο. Γι' αυτό η αρχική μίζα είναι συνήθως πολύ μικρή έτσι ώστε όσα κι αν χάσεις να είναι ελάχιστα. Δηλαδή, αν η αρχική μίζα είναι 10 δρχ. το πολύ πολύ που μπορείς να χάσεις είναι 160 δρχ. με τέσσερα βίδο, πράγμα που δεν συμβαίνει συχνά....
ΠΗΓΗ : ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΑ ΝΕΑ , 03/08/2002
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ - ΤΑΒΛΙ ΠΡΟΣΩΠΑ